یه خودکار آبی...یه کاغذ سفید

یه کاغذ سفید

همین ها کافی بود. نیازی نبود به این همه تکنولوژی. این همه هوش مصنوعی . این همه تراشه های گرافیکی. نیازی نبود به هالیوود. نیازی نبود به پیکسار و راک استار. 

یه قلم بود و یه کاغذ و یه دست نویسنده . یه نفر. فقط یه نفر کافی بود تا دنیای جدیدی بسازه برامون.

یه پسر

یه دختر

کافی بود برای شروع عاشقانه ای. نیازی نبود به سالها تحصیل بیحاصل. نیازی نبود به کارهای طاقت فرسا. نیازی نبود به صرف شدن عمر برای بدست آوردن لباس های گوچی و عینک ها پرادا.

یه دختر و یه پسر و یه عشق مشترک کافی بود. با فقط یه سرپناه.

یه دشت سبز

یه آسمون صاف

کافی بود برای رفتن به سفر. نیازی نبود به پاتایا و مالزی. نیازی نبود به دبی و هاوایی. نیازی نبود به گشتن پاساژهای شهرهای شلوغ اروپایی. نیازی نبود به زرق و برق تبلیغات زن های روی بیلبوردها.

یه دشت سبزو یه آسمون صاف و یه سفره کافی بود. فقط یه سفره ساده.