آنجایی که دریا ندارد

به آفتاب ملایم پاییز بگو... برایم از او خبری بیاورد... یواشکی از گوشه ی کوه سرک بکشد و نگاهش کند... برایم از حالش بگوید.

به آخرین ستاره ی زنده ی در آسمان بگو... شبها مراقبش باشد... اگر هوا زیادی تاریک شد بیشتر بتابد... امید بتابد... شادی بتابد.

به آبها بگو برای شهرهای بی   دریا  ، نوید اقیانوس ببرند... برای قدمهایی که دلشان برای ساحل تنگ شده، خبرهایی از قلعه های شنی ببرند.

به خودش بگو... من از مرزهای عبور ناکردنی گذشتم... بگو که من در همه جلوه های طبیعت همراهش هستم.